Σε περιπτώσεις μαστεκτομών με αφαίρεση της θηλής, η αποκατάσταση του μαστού περιλαμβάνει ως τελικό στάδιο τη δημιουργία ενός τεχνητού συμπλέγματος θηλής – θηλαία άλω. Αυτό επιτυγχάνεται σε 2 στάδια:
Δημιουργία θηλής
Η αποκατάσταση μετά μαστεκτομή με αυτόλογους ιστούς έχει σημαντικά πλεονεκτήματα, όπως:
- δίνει λύση αποκατάστασης σε περιπτώσεις προηγούμενης ακτινοθεραπείας, όπου δεν είναι δυνατή άλλη τεχνική
- μπορεί να αποφευχθεί η χρήση ξέων σωμάτων, όπως είναι τα ενθέματα σιλικόνης και οι επιπλοκές που ενδέχεται αυτά να παρουσιάσουν
- επιτυγχάνει πιο «φυσικούς» μαστούς με μαλακότερη υφή από τα ενθέματα
Παρόλα αυτά, υπάρχουν περιορισμοί στη χρήση αυτών των τεχνικών που αποτελούν και τα μειονεκτήματα τους:
- μεγάλος χειρουργικός χρόνος
- δύο χειρουργικά τραύματα
- προβλήματα από τη δότρια περιοχή, όπως σέρωμα, δυσχέρεια στην επούλωση, επιμόλυνση, άλγος καθώς και μυϊκή αδυναμία από την αφαίρεση του εκάστοτε κάθε φορά μυός, π.χ, της πλάτης σε κρημνό LD και του κοιλιακού τοιχώματος με τη δημιουργία κήλης σε κρημνό TRAM
- προβλήματα στη λήπτρια περιοχή, όπως νέκρωση του κρημνού λόγω κακής αιμάτωσής του, όπως σε ανεπάρκεια των διατιτραινουσών σε κρημνό DIEP ή θρόμβωσης των υπεύθυνων αγγείων (π.χ. θωρακοραχιαίων σε LD, της αναστόμωσης με τα έσω μαστικά σε DIEP κλπ)
- διαφορετικής ποιότητα δέρμα της δότριας περιοχής σε σχέση με αυτή του μαστού
Για το λόγο αυτό, όταν υπάρχει η δυνατότητα προκρίνεται ως πρώτη επιλογή η αποκατάσταση με ένθεμα, που είναι λιγότερο βαρεία ως διαδικασία και διαφυλάσσεται η αποκατάσταση με κατάλληλα επιλεγμένο κρημνό σε περιπτώσεις που δεν είναι δυνατή η χρήση ενθεμάτων ή σε αποτυχία αυτών.
Δημιουργία θηλής άλω
Στο παρελθόν έχουν χρησιμοποιηθεί τεχνικές μεταμόσχευσης σκουρόχρωου δέρματος από άλλη περιοχή του σώματος στην περιοχή του μαστού για τη δημιουργία θηλής. Επίσης, έχει χρησιμοποιηθεί ως μόσχευμα τμήμα από τη θηλή του υγιούς μαστού ενώ έχουν αναπτυχθεί και τεχνητά μοσχεύματα. Η τεχνική ωστόσο που έχει κερδίσει έδαφος τα τελευταία χρόνια στηρίζεται στη χρήση δερματικών κρημνών.
Συγκεκριμένα, μετά από διάστημα 6 περίπου μηνών από την αποκατάσταση του μαστού, ώστε να έχει οριστικοποιηθεί το αποτέλεσμα και ο νέος μαστός, είτε με ένθεμα είτε με αυτόλογο ιστό, να έχει πάρει την τελική του εικόνα και θέση, εκτιμάται το ακριβές σημείο της νέας θηλής, ώστε:
– να αντιστοιχεί στο κέντρο του μαστού και στο σημείο της μεγαλύτερης προπέτειας αυτού
– να αντιστοιχείται με τη θηλή του άλλου μαστού
Η διαδικασία μπορεί να γίνει σε επίπεδο εξωτερικού ιατρείου με τοπική αναισθησία, καθώς η αισθητικότητα του δέρματος είναι μειωμένη μετά τη μαστεκτομή. Ακολούθως, σχεδιάζεται ο δερματικός κρημνός και ανασηκώνεται μαζί με το υποδόριο λίπος διατηρώντας παράλληλα την ευαίσθητη αγγείωση του. Ο κρημνός αναδιπλώνεται γύρω από τον εαυτό του και δημιουργεί ένα έπαρμα ενώ συγκλείεται και το τραύμα που έμεινε πίσω.
